خوب، اما معنی این حرف چیست؟ به عنوان مثال:

مثال شماره ۱ : یک مثال مقدماتی

به جای بسیاری دستورات جهت خروجی HTML (همانطور که در C و Perl دیده می شود) ، صفحات پی اچ پی شامل HTML با کد جاسازی شده (Embeded) است که “چیزی” را انجام می دهد (در این مورد، چاپ “Hi, I’m a PHP script!”). کد پی اچ پی در دستورالعمل های پردازش شروع و پایان بخصوصی محصور شده است که به شما اجازه می دهد تا به داخل و خارج “حالت پی اچ پی” بپرید.

آنچه که PHP را از چیزی شبیه به جاوا اسکریپت های سمت سرویس گیرنده است متمایز می سازد این است که کد بر روی سرور اجرا می شود ، HTML تولید می شود و سپس آن به Client فرستاده است. Client نتیجه اجرای آن اسکریپت را دریافت خواهد کرد ، اما متوجه نمی شود که چه چیزی زیر بنای کد بوده است. شما حتی می توانید وب سرور خود را برای پردازش تمام فایل های HTML خود با پی اچ پی پیکربندی کنید ، و پس از آن واقعا هیچ راهی وجود ندارد که کاربران بتوانند بگویند شما چه چیزی در آستین خود دارید.

بهترین چیز در استفاده از پی اچ پی آن است که بسیار ساده برای یک تازه وارد است ، اما بسیاری از ویژگی های پیشرفته را برای یک برنامه نویس حرفه ای ارائه می دهد. از مطالعه لیست بلند بالای ویژگیهای PHP نهراسید. شما می توانید در یک زمان کوتاه شروع به نوشتن اسکریپتهای ساده در عرض چند ساعت نمائید.

اگر چه توسعه پی اچ پی بر روی اسکریپت نویسی سمت سرور متمرکز شده است، شما می توانید با آن کارهای بیشتری انجام دهید.