یادش بخیر

پاك كن هایی ز پاكی داشتیم

یك تراش سرخ لاكی داشتیم

كیفمان چفتی به رنگ زرد داشت

دوشمان از حلقه هایش درد داشت

گرمی دستانمان از آه بود

برگ دفترهایمان از كاه بود

تا درون نیمكت جا می شدیم

ما پر از تصمیم كبری می شدیم

با وجود سوز و سرمای شدید

ریز علی پیراهنش را می درید...